Snoop Dogg, właściwie Cordozar Calvin Broadus Jr.[1] (ur. 20 października 1971 w Long Beach w Kalifornii) – amerykański raper i aktor. Do 1998 roku znany jako Snoop Doggy Dogg.

Snoop Dogg współpracował z takimi wykonawcami jak: Dr. Dre, Ice Cube, Tupac Shakur, Game, B-Real, Tha Dogg Pound, Coolio, Mariah Carey, Akon, P. Diddy, Pharrell Williams, Nate Dogg, Justin Timberlake, Bow Wow, Katy Perry, Beck, Marilyn Manson i Red Hot Chili Peppers. Snoop Dogg zagrał w ponad 20 filmach, trzech serialach; w kilku produkcjach użyczył swojego głosu. W 2001 r. ukazała się jego autobiografia.

Kariera:Snoop zaczynał razem z Nate Doggiem i Warrenem G z którymi tworzył grupę 213. Warren pokazał swojemu przyjacielowi, Dr. Dre, pierwszą płytę Snoopa Over the Counter która została chłodno przyjęta, a pod względem wydawniczym okazała się klapą. Dr. Dre jednak przypadła do gustu. Jakiś czas po tym Dre wydał singel Deep Cover stworzony do filmu o tym samym tytule, gościnnie wystąpił w nim Snoop który spisał się rewelacyjnie[według kogo?].

Pod koniec roku 1992 Dr. Dre wydał swój pierwszy album w Death Row Records pt. The Chronic przy współudziale Snoop Dogga, który w znacznym stopniu przyczynił się do jego ogromnego sukcesu. Single "Nuthin' But a G Thang" i "Fuck Wit Dre Day" przyniosły mu sławę. Snoop nie mógł dłużej czekać i wydał swój debiutancki album Doggystyle w 1993 roku.

Sukces tego albumu był wielki, single "What's My Name?" i "Gin & Juice" utrzymały album Doggystyle w czołówce list przebojów aż do początku roku 1994. Kolejny album Snoopa był długo opóźniany, Tha Doggfather wydano 16 listopada 1996 bez udziału Dre. Premierę tego wydawnictwa przyćmiły inne wydarzenia, w szczególności zabójstwo przyjaciela Snoop Dogga – 2Paca i początek problemów wytwórni Death Row Records. Sprzedaż 2 milionów egzemplarzy albumu uznano za porażkę. Snoop Dogg przeniósł się do No Limit Records Mastera P, czym wywołał gniew Suge Knighta. W nowej wytwórni wydał swój kolejny album Da Game Is to Be Sold, Not to Be Told, który był mocno krytykowany, jednak sprzedawał się bardzo dobrze. Następnie wydał kolejny album, tym razem w stylu G-Funk No Limit Topp Dogg. Produkcja ta uzyskała rozgłos i Snoop Dogg powrócił na szczyt, a comeback potwierdził wydanym w 2000 roku albumem Tha Last Meal.

W 2002 roku rozpoczął współpracę z The Neptunes. Pharrell wyprodukował singlowe hity z nowego albumu Paid tha Cost to Be da Boss, czyli "From da Chuuuch to da Palace" i "Beautiful", a album pokrył się platyną. Snoop Dogg kontynuował owocną współpracę z The Neptunes. Produkcja R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece to popis Pharrella jako producenta, który jest współautorem hitów: "Drop It Like It's Hot", "Let's Get Blown" i "Signs", stawkę singli uzupełniało "Ups & Downs/Bang Out". Album wywołał różne opinie: niektórzy uważali, iż album ten zrobił ze Snoop Dogga gwiazdę popu, inni, że zaczął tworzyć bardziej muzykalne utwory.

Snoop Dogg postanowił zerwać z dotychczasowym stylem pop i R&B, koncentrując się na nowym albumie. Nowa produkcja Snoopa to Tha Blue Carpet Treatment, jest powrotem do korzeni i gangsterskich klimatów. Pierwszym singlem jest ponownie produkcja Pharrella "Vato" z gościnnym udziałem B-Reala z Cypress Hill. Drugim singlem z tej płyty jest "Thats that" z R Kelly.

W 2008 wydał album o nazwie "Ego Trippin'"

Pod koniec października 2007 roku wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1 – Hip Hop Honors 2007 oraz poprowadził galę rozdania nagród MTV Europe Music Awards w Monachium. W grudniu 2007 wystartował jego reality show Snoop Dogg's Father Hood, opowiadający o nim i jego rodzinie. Program nadaje stacja E! Entertainment. 27 sierpnia 2008 roku Snoop zagrał koncert w Polsce na warszawskim Torwarze. 17 lutego 2009 miał premierę drugi program Snoopa Dogg After Dark który od lipca można ogladac go w Polsce na kanale MTV Polska. W 2009 roku raper zaczął poszukiwac talentów w Europie. Nagrał single Dime Piece z bułgarską piosenkarką LiLaną gdzie rymuje inny bułgarski raper Big Sha, Groove On z rosyjskim raperem Timatim oraz wystąpił w najnowszym teledysku rapera Time. Nagrał też singel Hot Girl z palestyńskim raperem Bellym. 8 grudnia 2009 r. wydany został dziesiąty album Snoopa Malice n Wonderland. Promoują go single Gangsta Luv z The-Dreamem, That's Tha Homie z Timbalandem, I Wanna Rock, Pronto z Soulja Boyem. Album znalazł się na 23. miejscu listy Billboard.

Dnia 29 marca 2011 roku[2][3], został wydany jedenasty studyjny album, Doggumentary. Pierwotnie tytuł nosił nazwę Doggystyle 2: The Doggumentary[4]. Jest on kontynuacją albumu z 1993 pt Doggystyle[5]. Na tej kompozycji znajdzie 21 premierowych utworów[6].

Dyskografia

DOGGYSTYLE

Doggystyle – debiutancki album amerykańskiego rapera z Zachodniego Wybrzeża – Snoop Dogga, wydany 23 listopada 1993 roku. Sprzedaż albumu w pierwszym tygodniu wyniosła 600 tysięcy egzemplarzy i zdobył on cztery platynowe płyty. Single Gin & Juice i Who Am I (What's My Name) stały się wielkim przebojami w Ameryce. Utwór Gz Up, Hoes Down został wycofany z płyty z powodu sampla, jednak ukazał się on na pierwszym wydaniu Doggystyle'u.


Track listing

1. Bathtub
2. G Funk Intro
3. Gin And Juice
4. Untitled
5. Tha Shiznit
6. Untitled
7. Lodi Dodi
8. Murder Was The Case (Death After Visualizing Eternity)
9. Serial Killa                                                                                           
10. Who Am I (What's My Name)?
11. For All My Niggaz & Bitches
12. Aint No Fun
13. Untitled
14. Doggy Dogg World
15. Untitled
16. Gz And Hustlas
17. Untitled
18. Pump Pump

THA DOGGFATGER

Tha Doggfather – drugi solowy album Snoop Dogga. Płyta przez krytyków została uznana za dużo gorszą niż pierwszy album rappera, Doggystyle. Ponadto w czasie wydawania płyty trwał proces Snoopa, był oskarżony o morderstwo, ostatecznie uznano, że Dogg się bronił. Płyta wydana została 2 miesiące po śmierci 2Paca, zdarzenie to przyćmiło premierę krążka, który został przez Snoopa zadedykowany 2Pacowi. Album zdobył status podwójnej platynowej płyty.


Track listing

1. "Intro"
2. "Doggfather" (featuring Charlie Wilson) (Produced by Dat Nigga Daz)
3. "Ride 4 Me"
4. "Up Jump Tha Boogie" (featuring Kurupt, Charlie Wilson & Teena Marie) (Produced by DJ Pooh)
5. "Freestyle Conversation" (Produced by Soopafly)
6. "When I Grow Up" (Produced by Snoop Dogg)
7. "Snoop Bounce" (featuring Charlie Wilson) (Produced by DJ Pooh)
8. "Gold Rush" (featuring Kurupt & LBC Crew) (Produced by Arkim & Flair)
9. "(Tear 'Em Off) Me & My Doggz" (Produced by L.T. Hutton)
10. "You Thought" (featuring Too $hort & Soopafly) (Produced by Soopafly)

11. "Vapors" (featuring Charlie Wilson & Teena Marie) (Produced by DJ Pooh)
12. "Groupie" (featuring Tha Dogg Pound, Nate Dogg, Warren G & Charlie Wilson) (Produced by Dat Nigga Daz)
13. "2001" (Produced by DJ Pooh)
14. "Sixx Minutes" (Produced by Arkim & Flair)
15. "(O.J.) Wake Up" (featuring Tray Deee) (Produced by Snoop Dogg & L.T. Hutton)
16. "Snoop's Upside Ya Head" (featuring Charlie Wilson) (Produced by DJ Pooh)
17. "Blueberry" (featuring Tha Dogg Pound & LBC Crew and Prince Ital Joe) (Produced by Sam Sneed)
18. "Traffic Jam" (Produced by Ricky Harris)
19. "Doggyland" (Produced by DJ Pooh)
20. "Downtown Assassins" (featuring Dat Nigga Daz & Tray Deee) (Produced by Dat Nigga Daz)
21. "Outro" (featuring 2Pac)

DA GAME IS TO BE SOLD NOT TO BE TOLD

Da Game Is to Be Sold Not to Be Told to trzeci studyjny album amerykańskiego rapera Snoop Dogga, jego pierwszy dla No Limit Records, ale i pierwszy album, który nie został wyprodukowany przez Death Row Records. Wydając ten album Snoop Doggy Dogg zmienił swój pseudonim na Snoop Dogg.

Da Game zadebiutował na 1. miejscu listy Billboard 200 sprzedając się w ponad 519.000 egzemplarzy, i pozostał na szczycie w drugim tygodniu również poprzez sprzedaż dodatkowych 246.000 egzemplarzy. Zgodnie z SoundScan został zatwierdzony podwójną platyną w tym samym roku.


Track listing

1. Snoop World
2. Slow Down
3. Woof!
4. Gin & Juice II
5. Show Me Love
6. Hustle & Ball
7. Don't Let Go
8. Tru Tank Dogs
9. Whatcha Gon Do?

10. Still A Thang
11. 20 Dollars To My Name
12. D.O.G.'s Get Lonely 2
13. Ain't Nut'in Personal
14. Dp Gangsta
15. Game Of Life
16. See Ya When I Get There
17. pay For P...
18. Picture This
19. Doggz Gonna Get Ya
20. Hoes, Money & Clout

NO LIMIT TOP DOGG

No Limit Top Dogg jest czwartym studyjnym albumem amerykańskiego rapera Snoop Dogga i jego drugi dla wytwórni No Limit Records. No Limit jest również pierwszym albumem wytwórni Dogga Doggystyle Records. Został wydany 11 maja 1999 roku i promowany był singlem Bitch Please z gościnnym udziałem Xzibita i Nate Dogga, a producentem jest Dr. Dre.Album zadebiutował na 2. miejscu listy Billboard ze sprzedażą 187.400 egzemplarzy w pierwszym tygodniu[1]. Choć jest to pierwszy album Snoop Dogga, który nie zadebiutował na 1. miejscu, sprzedał się w ilości 1.503.865 kopii w roku 1999.



Track listing

1. "Dolomite (Intro)" – 0:27
2. "Buck 'Em" (Calvin Broadus) – 2:44
3. "Trust Me" (Broadus/S. Johnson/Dajuan Walker) – 4:08
4. "My Heat Goes Boom" (Broadus) – 3:40
5. "Dolomite"
6. "Snoopafella" (Broadus/Reggis Hargis/Edward Irons/Raymond Ransom) – 5:22
7. "In Love With a Thug" (Broadus/Anne Dudley/Trevor Horn/Johnathon J.
8. "G Bedtime Stories" (Broadus) – 2:14
9. "Down 4 My N'z" (Broadus/Corey Miller/Aywood Johnson) – 3:46

10. "Betta Days" (Broadus) – 3:56
11. "Somethin Bout Yo Bidness" (Broadus/Charlie Ray Wiggins) – 4:11
12. "Bitch Please" (Broadus/Nathaniel Hale/Alvin Nathaniel Joiner) – 3:54
13. "Doin' Too Much" (Broadus, Tracy Lamar Davis) – 4:06
14. "Gangsta Ride" (Broadus, Vyshonn King Miller) – 3:44
15. "Ghetto Symphony" (C.Miller/Ricky Jones/Kiewan Deshawn Spillman/Mia) - 5:39
16. "Party With a D.P.G." (Philip Bailey/Broadus/Lorenzo Dunn/Maurice White) - 4:54
17. "Buss'n Rocks" (Broadus/George Clinton/Bootsy Collins/Jordan, B./J.S.) - 4:12
18. "Just Dippin'" (Jamar Stamps/Calvin Broadus/Brian Bailey/Ricardo Brown)
19. "Don't Tell" (Broadus/Johnny Burns/Hale/Warren Griffin, III) 4:47
20. "20 Minutes" (Broadus/Spillman) – 3:59
21. "I Love My Momma" (Broadus, Lenny Williams) 3:06

THA LAST MEAL

Tha Last Meal – to piąty studyjny album rapera Snoop Dogg. Płyta została wydana 19 grudnia 2000. Album zawiera single "Snoop Dogg (What's My Name Pt. 2)" i "Wrong Idea (feat. Bad Azz)". Album sprzedał się w 397.238 egzemplarzach w pierwszym tygodniu[1]. Jest to pierwszy album Snoop Dogga bez naklejki Parental Advisory.


Track listing

1. "Intro"1:20
2. "Hennesey N Buddah" (featuring Kokane) 4:12
3. "Snoop Dogg (What's My Name Pt. 2)" 4:05
4. "True Lies" (featuring Kokane) 4:01
5. "Wrong Idea" (featuring Bad Azz, Kokane and Lil HD) 4:14
6. "Go Away" (featuring Kokane) 4:52
7. "Set It Off" (featuring MC Ren, Ice Cube, Lady of Rage, Nate Dogg and Kurupt) 4:52
8. "Stacey Adams" (featuring Kokane) 4:35

9. "Lay Low" (featuring Master P, Nate Dogg, Butch Cassidy, Goldie Loc and Tray Dee) 3:43
10. "Bring It On" (featuring Suga Free, Kokane) 4:17
11. "Game Court (Skit)" (featuring Mac Minista) 2:10
12. "Issues" – 2:36
13. "Brake Fluid (Biiittch Pump Yo Brakes)" (featuring Kokane) 5:56
14. "Ready 2 Ryde" (featuring Eve) 4:21
15. "Losin' Control" (Bonus track) (Butch Cassidy) 4:09
16. "I Can't Swim" 4:17
17. "Leave Me Alone" 4:12
18. "Back Up Off Me" (featuring Master P and Mr. Magic) 5:15
19. "Y'all Gone Miss Me" (featuring Kokane) 4:15

PAID THA COST TO BE DA BO$$

Paid tha Cost to Be da Bo$$ – szósty studyjny album Snoop Dogga, wydany w 2002 roku. Płytę w większości wyprodukowali The Neptunes. Pierwszym singlem jest Beautiful z gościnnym udziałem Pharella Williamsa & Uncle Charlie Wilsona.



Track listing

1. "Don Doggy"
2. "Da Bo$$ Would Like to See You"
3. "Stoplight"
4. "From tha Chuuch to da Palace"
5. "I Believe in You"
6. "Lollipop"
7. "Ballin'"
8. "Beautiful"
9. "Paper'd Up"
10. "Wasn't Your Fault"

11. "Bo$$ Playa"
12. "Hourglass"Cameo
13. "The One and Only"
14. "I Miss That Bitch"
15. "From Long Beach 2 Brick City"
16. "Suited N Booted"
17. "You Got What I Want"
18. "Batman & Robin"
19. "A Message 2 Fat Cuzz"
20. "Pimp Slapp'd"

R&G(RHYTHM&GANGSTA):THE MASTERPIECE

R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece – siódmy solowy album Snoop Dogga. Album został wydany w 2004 roku, sprzedał się w nakładzie 2,700 mln kopii.


Track listing

1. "(Intro) I Love To Give You Light" (P. Brooks/A. Maman/A. Crouch)
2. "Bang Out" (C. Broadus/J. Rotem/J. Lopez)
3. "Drop It Like It's Hot" (C. Broadus/P. Williams/C. Hugo)
4. "Can I Get a Flicc Witchu" (C. Broadus/J. Leimberg/B. Collins/D. Reeves)
5. "Ups & Downs" (C. Broadus/W. Campbell/B. Gibb/M. Gibb/R. Gibb)
6. "The Bidness" (C. Broadus/P. Brooks/D. McDaniels/J. Simmons/H. Azor/D. McCleese/J. Brown/F. Mizell/F. Perren)
7. "Snoop D.O. Double G" (C. Broadus/M. Clervoix/R. Smith)
8. "Let's Get Blown" (C. Broadus/M. Clervoix/R. Smith)
9. "Step Yo Game Up" (C. Broadus/J. Smith/K. Taylor/N. Londo)
10. "Perfect" (C. Broadus/P. Williams/C. Hugo/S. Adu/R. St. John)

11. "WBALLZ (Interlude)"
12. "Fresh Pair of Panties On" (C. Broadus/M. Williams/T. Martin/J. Black)
13. "Promise I" (C. Broadus/D. Porter/L. Givens/J. Rotem/M. Chavarria/L. Bonner/M. Jones/R. Middlebrooks/W. Morrison/N. Napier/A. Noland/M. Pierce/G. Webster)
* Contains excerpts from "Ecstasy" performed by The Ohio Players
14. "Oh No" (C. Broadus/R. Turner/M. Clervoix/C. Jackson)
15. "Can U Control Yo Hoe" (C. Broadus/L. Hutton/P. Brooks)
16. "Signs" (C. Broadus/P. Williams/C. Hugo/L. Simmons/R. Taylor/C. Wilson)
17. "I'm Threw Witchu" (C. Broadus/P. Brooks/W. Campbell)
18. "Pass It Pass It" (C. Broadus/P. Williams/C. Hugo)
19. "Girl Like U" (C. Broadus/C. Haynes/L. Hutton/R. Ford/J. Moore/R. Simmons/L. Smith/K. Walker)
20. "No Thang On Me"

THE BLUE CARPET TREATMENT

The Blue Carpet Treatment – ósmy studyjny album amerykańskiego rapera Snoop Dogga. Został wydany 21 listopada 2006 roku.

Po raz pierwszy od 5 lat Snoop pracował nad materiałem wspólnie z Dr. Dre. "T.B.C.T". Album ten to tzw. "powrót do korzeni", pozbawiony komercyjnych i popowych brzmień, obecnych na kilku poprzednich płytach artysty. Sprzedaż albumu była niska, do tej pory w USA sprzedano ponad 800 tys., zaś na świecie 1.1 miliona egzemplarzy. "Blue Carpet" w tytule albumu odnosi się do powiązań Snoop Dogga z gangiem Crips, ponieważ znakiem rozpoznawczym gangu jest kolor niebieski[1]. Podczas tworzenia albumu Snoop współpracował z m.in. R. Kelly, Ice Cube, Pharrell, D'Angelo, Akon, B-Real, Cypress Hill, a nawet ze Stevie Wonderem




Track listing

1. Intrology
2. Think About It
3. Crazy
4. Vato
5. That's That Shit
6. Candy (Drippin' Like Water)
7. Get A Light
8. Gangbangn 101
9. Boss Life
10. LAX

11. 10 Lil' Crips
12. Round Here
13. A Bitch I Knew
14. Like This
15. Which One Of You
16. I Wanna Fuck You
17. Psst!
18. Beat Up On Yo Pads
19. Don't Stop
20. Imagine


EGO TRIPPIN`

Ego Trippin' jest dziewiątym albumem muzycznym amerykańskiego rapera Snoop Dogg'a. Album miał pierwotnie nie zawierać żadnych gości, skąd tytuł. Jednak później raper zrezygnował z tego pomysłu w efekcie czego udzielają się tu również inni wykonawcy. Piosenki zamieszczone na albumie mają bardzo różnorodny styl, od ciężkich i wolnych ("Neva Have 2 Worry") po wesołe ("My Medicine").


1"A Word Witchya! (Intro)
2"Press Play"
3"SD Is Out"
4"Gangsta Like Me"
5"Neva Have 2 Worry"
6"Sexual Eruption"
7Life of da Party"
8"Waste of Time"
9"Cool"
10"Sets Up"    The Neptunes
11"Deez Hollywood Nights"

12"Whateva U Do"    Khao
13"Staxxx in My Jeans
14"Been Around tha World"
15"Let it Out"
16"My Medicine"
17"Ridin' in My Chevy"
18"Those Gurlz"
19"One Chance (Make it Good)"Good"
20"Why Did You Leave Me"
21"Can't Say Goodbye"

MALICE N WONDERLAND

Malice n Wonderland - dziesiąty studyjny album amerykańskiego rapera o pseudonimie Snoop Dogg. Został wydany 8 grudnia 2009 nakładem wytwórni Doggy Style Records, której założycielem i właścicielem jest Snoop Dogg. Do utworów "That's Tha Homie", "Gangsta Luv", "I Wanna Rock" i "Pronto" zrealizowano teledyski.





1    "Intro"
2    "I Wanna Rock"
3    "2 Minute Warning"   
4    "1800"
5    "Different Languages"
6    "Gangsta Luv"
7    "Pronto"

8    "That's Tha Homie"   
9    "Upside Down"
10    "Secrets"
11    "Pimpin Ain't EZ"
12    "Luv Drunk"
13    "Special"
14    "Outro"

DOGGUMENTARY

Doggumentary (pierwotnie Doggumentary Music i Doggystyle 2: Tha Doggumentary) - jedenasty studyjny album amerykańskiego rapera Snoop Dogga. Został wydany 29 marca, 2011 roku[8].

Pierwszym singlem był utwór "Wet", wydany 17 grudnia, 2010 roku. Kolejnym był "Boom" wydany 8 marca, 2011 roku. Album zadebiutował na 8. miejscu notowania Billboard 200, sprzedając się w ilości 50.000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu.




1    "Toyz n Da Hood"
2    "The Way Life Used to Be"
3    "My Own Way"
4    "Wonder What It Do"
5    "My Fuckin' House"
6    "Peer Pressure"
7    "I Don't Need No Bitch"
8    "Platinum"
9    "Boom"
10    "We Rest N Cali"
11    "El Lay"

12    "Gangbang Rookie"
13    "This Weed Iz Mine"
14    "Wet"    The Cataracs    3:45
15    "Take U Home"
16    "Sumthing Like this Night"
17    "Superman"
18    "Eyez Closed"
19    "Raised in da Hood"
20    "It's D Only Thang"   
21    "Cold Game"
22    "Wet (David Guetta Remix)